பொதுமேடை

சத்துணவு அமைப்பாளராக அருந்ததி சமூக பெண் பாப்பாள் 2006  ம் ஆண்டிலிருந்து சத்துணவு திட்ட ஊழியராக சமையல் வேலை செய்து வருகிறார்.

அப்போதே கந்தம்பாளையம் , வையாபுரி கவுண்டன் புதூர்  திருமலை கவுண்டன் பாளையம் போன்ற ஊர்களிலும் பணியாற்ற அனுமதிக்கப்படவில்லை.

பிறகு ஒச்சாம்பளையம் பள்ளியில் சமையலராக பணியாற்றி வந்திருக்கிறார்.

பிறகு திருமலை கவுண்டன் பாளையம் ஊருக்கு மாறுதல் செய்யப் பட்டிருக்கிறார். அங்கு பணியில்  சேர்ந்தவுடன் பணியில் தொடர அந்த ஊர் மக்கள் ஆட்சேபம் தெரிவித்தி ருக் கிறார்கள்.

பெற்றோர் ஆட்செபித்தவுடன் அவரது பணியிட மாற்றத்தை ரத்து செய்திருக்கிறார் வட்ட வளர்ச்சி அதிகாரி.

பிறகு திமுக இந்திய கம்யுனிஸ்டு விடுதலை சிறுத்தைகள் கட்சியினர்  கண்டன குரல் எழுப்பியவுடன் மீண்டும் அதே பணிக்கு  அதே ஊரில் நியமிக்கப் பட்டிருக்கிறார்.

தீண்டாமை , அரசு ஊழியர் பணியில் எவ்வளவு தூரம் ஊடுருவி இருக்கிறது என்பதற்கு இது ஒரூ அடையாளம்.

ஒரு கவுண்டர் சொல்கிறார்.  ‘ வேறு ஊரிலிருந்து எந்த தலித் பெண்மணியை நியமித்தாலும் ஏற்றுக் கொள்வோம்.  இவர் வேண்டாம். ‘    அதாவது வெளி  ஊர் தலித்தை ஏற்றுக் கொள்கிற கவுண்டர் உள்ளூர் தலித்தை ஏற்றுக்  கொள்ள மாட்டாராம்.

320   கவுண்டர் குடும்பங்களுக்கு இடையே     70 அருந்ததியர் குடும்பங்கள் வசிக்கின்றன.

இத்தகைய இழிவு சம்பவங்கள் அடிக்கடி நடப்பதாக சொல்கிறார்கள்.

இது ஏதோ தனித்த நிகழ்வல்ல.    தொடர் ஆதிக்க மனநிலை.

இதை அரசியல் கட்சிகள் முன்னெடுத்து சென்று இந்த ஆதிக்க மனோபாவத்தை ஒரு முடிவுக்கு கொண்டு வர வேண்டும்.

தேசிய தாழ்த்தப் பட்டோர் ஆணையம் திருப்பூர்  மாவட்ட  ஆட்சியர் காவல் துறை கண்காணிப்பாளர் போன்றோரை  அழைத்து விசாரித்து மேல் நடவடிக்கை இருக்கிறது.

பெரியார் மண் இது என்று மார் தட்டும் வேளையில் இது போன்ற சம்பவங்கள் தலை குனிவை ஏற்படுத்தி விடுகின்றன.

விழிப்புணர்வு இருப்பதால் தான் பணி மாறுதல் நிறுத்தப் பட்டது.  இருந்தாலும் இந்த சம்பவம் நிகழ்ந்ததுவே ஒரு அவலம்தான்.

தமிழ்நாடு அகில இந்தியாவுக்கும் வழி காட்ட இதுவே தக்க தருணம்.

தமிழ் நாட்டுக்கு தலை குனிவை ஏற்படுத்திய கொடூர சம்பவம் அது.

11     வயதேயான  பேச,  கேட்க இயலாத மாற்றுதிறநாளி சிறுமியை அடுக்கு மாடி குடியிருப்பில் வைத்து அங்கே வேலை செய்த காவலாளிகள் முதலான   17  மனித உருவில் உலவிய மிருகங்கள் ஆறு மாதங்களுக்கு மேலாக சீரழித்து வந்திருக்கிறார்கள்.

பெற்றோர் கவனமின்மை காரணமா , அக்கம் பக்கத்தில் உள்ளோர் யாருமே கவனிக்க வில்லையா என்ற பல கேள்விகள் அணிவகுத்து நின்றாலும் இப்படியும் மனிதர்கள் இருக்கிறார்கள் என்ற உண்மை அச்சத்தை உண்டு பண்ணுகிறது.

குற்றங்கள் வித விதமாக நாளும் நடக்கின்றன.  அதிலே இதுவும் ஒன்று என கடந்து போக இயலா அளவு குற்றத்தின் கொடூரம் எல்லாரையும் பாதித் திருக்கிறது.

போஸ்கோ சட்டத்தின் படி நடவடிக்கை எடுக்க இருக்கிறார்கள்.

விரைவில் குற்றப் பத்திரிகை தாக்கல் செய்யப் பட்டு விசாரணை  நடந்து குற்றவாளிகள் நிச்சயம் தண்டிக்கப் படுவார்கள் என்பதில் சந்தேகம் இல்லை.

தாமதமாக விழித்துக் கொண்டாலும் சட்டம் தன் கடமையை நிச்சயம் செய்யும்.

வழக்கறிஞர்கள் யாரும் குற்றவாளிகளுக்கு ஆஜராக தயாராக இல்லை என்றாலும் சட்டப்படி நீதிமன்றம் அவர்களுக்கு ஒரு வழக்கறிஞரை நியமிக்கும்.   ஆனால்  எவராலும் காப்பற்ற முடியாத குற்றத்தை செய்த அந்த கொடூரர்கள் கடுமையான தண்டனைக்கு ஆளாக்கப் படவேண்டும்.

இதற்கிடையே கஸ்தூரி என்ற பார்ப்பன நடிகை இந்த சம்பவத்தை கண்டிக்கும் சாக்கில் ‘ இது  என்ன தமிழ் பண்பாடு ?” என்று கேள்வி எழுப்பி இருப்பது அவரது நரிக்குணத்தை காட்டுகிறது.

ஒரு பார்ப்பன அர்ச்சகர் ,  தேவநாதன் என்பவர்,  சாமி சந்நிதியிலேயே காம களியாட்டம் நடத்திய காட்சிகள் வலம் வந்தது. யாரும் பார்ப்பனர் அர்ச்சகர் எல்லாருமே காமுகர்கள் என்று சொல்லவில்லை. அவன் தீயவன். தண்டிக்கப் பட வேண்டிய குற்றவாளி . அவ்வளவுதான்.

எல்லா சமுதாயங்களிலும் குற்றவாளிகள் இருக்கிறார்கள்.     அவர்களை வைத்து   அந்த  சமுதாயத்தை இழிவாக சித்திரிக்க முயல கூடாது.

கொலைக்கு  மரணம் தண்டனை என்றாலும் கொலைகள் குறைய வில்லையே?!

தண்டனை பற்றிய பயம் குற்றவாளிகளுக்கு இல்லை. எனவே குற்றம் குறைய,

தண்டனைச் சட்டம் இன்னும் கடுமை ஆக்கப் பட வேண்டும்.

சுதந்திரப் போராட்டத்தில் கலந்து கொண்டு ஒன்பது ஆண்டுகள் சிறையில் கழித்து நகர் மன்றத் தலைவர் , முதல் அமைச்சர் , பாராளுமன்ற உறுப்பினர், அகில இந்திய காங்கிரஸ் கட்சித்தலைவர் என்று  பல பரிணாமங்களை எட்டி இன்று கல்வித் திருவிழாவாக அவர் பிறந்த நாள் கொண்டாடப் படும் அளவு மக்கள் மனங்களில் நிறைந்திருப்பவர் காமராசர்.

பொதுவாழ்வில் உழைப்பதற்கும் உயர்வதற்கும்  படிப்பு தேவை இல்லை நேர்மை மட்டுமே போதும் என்ற இலக்கணத்தை வகுத்தவர் காமராசர்.

அவர் வாழ்ந்த காலம் அப்படி.

பெரும்பான்மையானவர்கள் ராமன் ஆண்டால் என்ன ராவணன் ஆண்டால்  என்ன என்ற மனப்போக்கில் வாழ்ந்தவர்கள் தானே.

சாதியம் என்ன சாதித்திருக்கிறது?

காமராசரை நாடாராகவும்,  முத்துராமலிங்கத் தேவரை முக்குலத்தோராகவும், வ.வு.சி. யை வெள்ளாளர் ஆகவும் , அம்பேத்கரை மகராகவும் , ரெட்டைமலை சீனிவாசனை தாழ்த்தப் பட்டோர் ஆகவும் ம பொ சி யை கிராமணி ஆகவும்  அடையாளம் காட்டியிருக்கிறது .

அவர்கள் அந்த சாதிய எண்ணத்தோடு சமுதாயத்துக்கு உழைத்தார்களா ?

இன்று காமராசர் பிறந்த நாள் விழாவுக்கான ஏற்பாடுகளை நாடார் மகாஜன சங்கம் செய்வது வரவேற்கத் தக்க ஒன்றா?

எல்லா சாதிகளும் அல்லது சாதிகளை விட்டொழித்து எல்லா தமிழர்களும் எல்லா தமிழ்த் தலைவர்களின் பிறந்த நாள் விழாக்களை கொண்டாட வேண்டும்.

இன்றும் எல்லா தமிழ்த் தலைவர்களும் அவரவர் சாதி அடையாளத்தோடு அளவிடப் படுகிறார்களா இல்லையா?

முதல்வர் பழனிசாமி  கவுண்டர், மருத்துவர் ராமதாஸ் வன்னியர்,  ஜி கே வாசன் மூப்பனார் , திருமாவளவன் பறையர், கிருஷ்ணசாமி  ஜான் பாண்டியன் எல்லாம் பள்ளர் , நெடுமாறன் வெள்ளாளர், ஓ பி எஸ் மறவர் திருநாவுக்கரசு மறவர் வைகோ விஜயகாந்த் தெலுங்கர் சீமான் நாடார் என்று அநேகமாக எல்லா தலைவர்களுமே ஏதோ  ஒரு  சாதியை வைத்தே அடையாளம் காணப் படுகின்றனர்.    ஆனால் எல்லாருமே தங்களை அப்படி சொல்லிக் கொள்வதில்லை.   சாதி ஒழிப்புக்காக பாடு படுபவர்கள் கூட சாதியை வைத்து அடையாளம் காணப படுவதுகொடுமை.

கலைஞரும் ஸ்டாலினும் இசை வேளாளர்கள் என்று கொண்டாடுவதில்லை.   அவர்கள் எல்லா சாதிகளிலும் மணவினை கொண்டு சாதிக்கு அப்பாற்பட்டவர்களாக மாறிவிட்டார்கள்.

சாதி ஒழிப்பு எல்லாம் அப்புறம் பார்த்துக் கொள்ளலாம்.  சாதி ஒழிந்தால் சங்கங்களுக்கு என்ன வேலை?

அதுவரை,

முதலில் பெருந்தலைவர் காமராசர் உள்ளிட்ட தமிழ்த் தலைவர்களை மற்ற சாதி சங்கங்கள் பேரால் கொண்டாட ஏற்பாடுகள் செய்வோம்.

அவர்களை  மற்ற சாதி சங்கங்கள் கொண்டாடுவதுதான் அவர்களுக்கு பெருமை  சேர்ப்பதாக இருக்கும்.

சாதி ஒழிப்பில் இது ஒரு முக்கிய பரிமாணமாக அமையட்டும்.