பிராமணர்கள் எனும் பார்ப்பனர்கள் இன்று எல்லா சாதிகளையும் போல மற்றும் ஒரு சாதி.
அவ்வளவுதான்.
ஐந்தாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன் சொல்லிகொண்டது போல் தாங்கள் மட்டும்தான் தலையில் இருந்து பிறந்தவர்கள் மற்றவர்கள் எல்லாம் தோளில் இருந்தும் தொடையில் இருந்தும் காலில் இருந்தும் பிறந்தவர்கள் என்று யாரும் சொல்வதில்லை. சொல்லவும் முடியாது.
எல்லா சாதிகளிலும் உள்ளது போலவே அவர்களிலும் நல்லவர்கள் கெட்டவர்கள் சுயநலமிகள் பொது நல வாதிகள் எல்லாம் கலந்துதான் இருக்கிறார்கள்.
ஆனாலும் மற்ற சாதிகளுக்கு இல்லாத ஒரு லாபம் அவர்களுக்கு இருக்கிறது.
இங்கே அய்யர், அய்யங்கார் என்று சொல்லிகொன்டாலும் மற்ற மாநிலங்களில் வெவ்வேறு பெயர்களில் பட், மிஸ்ரா, நம்பூதிரி, ஹெக்டே , பட்டாச்சார்யா, பண்டிட், திரிபாதி, என்று எத்தனை பெயர்களில் இருந்தாலும் எல்லாரும் நாம் எல்லாம் பிராமணர்கள் என்ற உணர்வுடன் வாழ்கிறவர்கள்.
மொழி ஒரு தடையாக அவர்களுக்கு இருந்ததே இல்லை. ஏனென்றால் அனைவர்க்கும் சமஸ்க்ரிதம் தாய் மொழி . அது எல்லா இந்திய மொழிகளிலும் இரண்டற கலந்து இருக்கிறது. எனவே சமஸ்க்ரிதம் தெரிந்தால் எல்லா இந்திய மொழிகளிலும் உரையாட முடியும் என்பது அவர்களுக்கு தெரியும்.
தமிழ் ஒன்றுதான் அவர்களுக்கு இடைஞ்சலாக இருக்கிறது.
அது மட்டும்தான் சமஸ்க்ரிதம் இல்லாமல் இயங்க முடியும்.
இந்த விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்தியது திராவிட இயக்கம்.
எல்லா மாநிலங்களிலும் வாழும் பார்ப்பனர்கள் அங்கங்கே வாழும் மக்களுடன் இரண்டற கலந்தே வாழ்கிறார்கள்.
எல்லாருக்கும் மோட்சம் அளிக்கும் வேலையை அவர்கள் தாங்களாகவே எடுத்துக் கொண்டார்கள். மற்றவர்கள் இவர்கள் காட்டும் வழியில் மோட்சத்தை நோக்கி பயணிக்கிறார்கள்.
முக்கியமாக தங்கள் நிலைமை முன் வினைப்பயன் என்னும் கருத்தை எல்லார மனதிலும் ஆழமாக விதைத்து விட்டார்கள்.
இரண்டே இரண்டு விடயங்களில் தான் அவர்கள் தனித்து நிற்கிறார்கள். ஒன்று வழிபாட்டு இடங்களில் அவர்களுக்கு இருக்கும் தனித்த இடம். மற்றவர்கள் உள்ளே புக முடியாத இடம் அது. இரண்டு எல்லா மாநிலங்களிலும் பரவி படர்ந்திருக்கும் சமுதாய பலம் .
இந்த இரண்டிலும் மற்றவர்கள் அவர்களோடு போட்டி போட முடியாது.
எல்லாத் துறைகளிலும் அவர்களின் ஆதிக்கமே மேலோங்கி இருக்கிறது.
யார் வேண்டுமானாலும் என்ன வேண்டுமானாலும் எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். ஆனால் எதுவானாலும் எங்களுக்கு போக மீதம்தான் மற்றவர்களுக்கு என்ற இலக்கணம் அவர்களால் வகுக்கப் பட்டு மற்றவர்களால் கட்டாயமாக ஒப்புக்கொள்ளவைக்கப் பட்ட வாழ்வியல் அது.
கிராமங்களில் மக்களோடு மக்களாக வாழ்ந்து கொண்டு அவர்களுக்கு ஆன்மிக பாதை காட்டிய அக்ரகார வாழ்க்கை இன்று இல்லை. ஓரிரு குடும்பங்களே தங்கி இருந்து மற்றவர்கள் விலகி போய் விடாமல் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.
மற்றவர்கள் எல்லாம் நகரங்கள் வெளிநாடுகள் என்று பறந்து போய் வசதி களோடு வாழ்கிறார்கள்.
இரண்டு காரியங்கள் நடந்தாக வேண்டும் .
ஒன்று இறைப்பணி யில் மற்றவர்களை பங்குதாரர்களாக அவர்கள் இணைத்துக் கொள்ள வேண்டும். அவர்கள் தர மாட்டார்கள். மற்றவர்கள் தாங்களே எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும். சமத்துவம் இல்லாத வழிபடும் இடங்களை புறக்கணிக்க வேண்டும். உச்சநீதி மன்றத்தில் நிலுவையில் இருந்த அனைவரும் அர்ச்சகர் ஆகலாம் சட்டம் ஒரு விடுதலையை தரும் என்ற நம்பிக்கை பொய்த்துப் போனது. ஆளாளுக்கு பல விதமான விளக்கங்களை சொல்லிக்கொண்டு பயிற்சி பெற்ற பிற சாதி அர்ச்சகர்களுக்கு பணி கிடைக்காமல் செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள்.
சமத்துவம் எல்லா நிலைகளிலும் நிலை கொள்ள வேண்டும்.
பூணுல் போட்டுக் கொண்டு இறைப்பணி செய்யும் அந்த வேலையை நாமும் போடாமல் செய்ய வேண்டும் என்ற உணர்வு எல்லா பக்தர்கள் மத்தியிலும் பரவிக்கொண்டிருக் கிறது.
மக்களோடு மக்களாக வாழ்ந்து கொண்டே அவர்களின் மொழியையும் தனித்துவத்தையும் ஒழித்துக் கட்டும் முயற்சியில் முனைப்பாக இருப்பதை அவர்கள் கைவிட்டே ஆக வேண்டும்.
ராமானுஜரும் , பாரதியும் . உ. வே . சாவும் , சந்திரசேகரேந்திர சங்கராசாரியாரும் , இன்னும் எண்ணில் அடங்கா பார்பனர்களும் இவர்கள் உயர்ந்த மனிதர்கள் தான் , பிராமணர்கள் தான் , என்று மற்றவர்கள் மனதார ஒப்புக்கொள்ளும் வகையில் வாழ்ந்தவர்கள்.
கொலைகுற்றம் சாட்டப்பட்டஜெயேந்திரர் , சுப்ரமணியன் சாமி , குருமூர்த்தி இன்னும் பிராமணியத்தை தாங்கி பிடித்துக் கொண்டிருக்கும் பார்ப்பனர்கள் எந்த பட்டியலை சேர்ந்தவர்கள் ?
சுயநலமாக வாழும் பார்ப்பனர்களை பின்பற்றி நாமும் சுய நலத்துடன் புற சாதி அபிமானத்துடன் வாழ வேண்டும் என்ற உணர்வை ஒட்டியவர்கள் பார்ப்பனர்கள்.
எந்த பார்ப்பனரும் மற்றவனுக்கு இடம் கொடுத்து வாழ வைப்பான் என்பது நடக்காத ஒன்று என்பதால் அவர்களை நம்ப வேண்டியதில்லை என்பதிலும் இக்கால சமுதாயம் தெளிவாக இருக்கிறது.
பார்ப்பானை பின்பற்று ( சுயநலமாக சாதி அபிமானத்துடன் வாழ்வதில் )
ஒருபோதும் நம்பாதே!! ( விட்டுக் கொடுத்து வாழ்வான் என்று )
நாத்திகம் பேசி ஒருபோதும் அவனை வெல்ல முடியாது.
ஆத்திகத்தில் தனி வழி கண்டு மட்டும்தான் ஓரளவு முடியும்.
புத்தர் , மகாவீரர் , குருநானக் எல்லாம் தொற்று விடவில்லை.
சாதி ஒழிப்பே இலக்கு என்ற முனைப்புடன் செயல்பட்டால் பிறகு பார்ப்பான் என்ன பார்ப்பான் அல்லாதார் என்ன ?
சட்டம் மூலம் மட்டுமே அதை சாதிக்க முடியும் என்றால் அதை நோக்கியே பயணிப்போம். சட்டம் போட்டு யார் சாதியை ஒழிக்க கொள்கை கொள்வார்களோ அவர்களை பதவிக்கு கொண்டு வருவோம்.
இருபது சதவீத பார்ப்பனர்கள் உணர்வோடு கலந்த உறவாக வாழ்கிறார்கள்.
எண்பது சதவீதம் உள்ளிருந்தே கொல்லும் வியாதியாக வாழ்கிறார்கள் என்றால் எந்த வியாதி யையும் தடுக்கும் கிருமி நாசினிகளாக மற்றவர்கள் மாறினால் வியாதியால் வரும் துன்பத்தை தடுக்க முடியுமே?
விழிப்புணர்வுதான் அந்த கிருமி நாசினி.
